Ik lag in bed een lief klein kind te zijn
De dag was om ik had de slaap gevat
Mijn bed was warm mijn leven nog zo klein
Ik dacht dat het daar altijd fijn zou zijn
Dat was te optimistisch ingeschat

Een geest had in mijn kleerkast post gevat
Een spook zoals een spook behoort te zijn
Het witte kleed, twee ogen als een gat
Ik opende die kast en wist nu dat
Een droom een hele nare plek kan zijn

Dat kind, dat huilend opschrok in die nacht
Wat had ik die graag nu mijn troost gebracht

Dagvers: Iedere dag een vers naar aanleiding van het boekje “Elke dag een tekening” waarin ik dagelijks word uitgedaagd een tekenopdracht uit te voeren. Laat ik nou tekenen met woorden!
De opdracht van vandaag:

Teken een nachtmerrie uit je jeugd

Douzijn
(https://sites.google.com/site/versvormen/versvormen/douzijn)

Je kunt me volgen door je mailadres in te vullen in de linkerkolom van deze pagina en op de de ‘volg’ -link te klikken.