de dood trekt sporen door ontgonnen land voren van pijn en onvermogen ze ploegt verlies en wanhoop om legt akkers van gemis wijd open waar zichtbaar wordt wat altijd was maar ondergronds was blijven steken wat liefde heet of pijnlijk stak blijft achter bij wie het land moeten bewerken
(c) FuroreHugo
Iedere dag een vers.
Gevangen in verdichte taal: een gedachte, een beleving, een observatie die me deze dag aantikte.
Ik vind het erg leuk als je me volgt en zo af en toe een reactie geeft.
Vul je e-mailadres in of gebruik de ‘volg-knop’ en je ontvangt iedere dag een dagvers dagvers.
Ik sta overigens ook open voor verzoekversjes. Draag gerust een onderwerp aan ;-).
Ook een gedicht zonder rijm kan mooi zijn.
LikeLiked by 1 persoon
Helemaal mee eens Hans. Ik zal me er vaker toe zetten om beelden te schrijven in plaats van klanken te laten klinken :-).
LikeLike
Ik heb zelf helemaal geen rijm
omdat ik me op de inhoud wil richten
In principe is alles goed
je maakt mooie teksten
zelf probeer ik gewoon te experimenteren
mezelf uit te dagen
doe waar je je goed bij voelt
ik lees het graag
LikeLiked by 1 persoon
Ergens mag ik mezelf meer uitdagen van mezelf. Om op ander gebieden uit te komen. Dat houdt het levend. 😏
LikeLiked by 1 persoon
Ja levendigheid is goed gezien. Daar gaat het om.
LikeLiked by 1 persoon