de dode paarden zaten
in de stoel
hun hoofden schudden
heen
en weer

ze hadden elkaar
opgezocht want 
één paard is geen paard
twee paard 
een lege dop

ze briesten slechts
te vaak
en te luidruchtig

de spreker 
noem hem leraar
hij was hun trainer
had samen 
met zijn assistent
de leidsels 
in de hand
en trok
en trok
ze trokken samen

maar
als dode paarden
zelf
het doodzijn 
willen verkiezen

dan houdt het op