de dode paarden zaten in de stoel hun hoofden schudden heen en weer ze hadden elkaar opgezocht want één paard is geen paard twee paard een lege dop ze briesten slechts te vaak en te luidruchtig de spreker noem hem leraar hij was hun trainer had samen met zijn assistent de leidsels in de hand en trok en trok ze trokken samen maar als dode paarden zelf het doodzijn willen verkiezen dan houdt het op