ik ben vandaag mijn haast voorbijgesneld ik naderde hem van achteren hij leek vrijwel stil te staan ik had hem eerst niet eens herkend tot hij me groette en me vroeg: ‘Waar ga jij zo snel naar toe?’ die vraag van hem… daar moest ik even over nadenken ik ben er voor gaan zitten de wereld trok ongemerkt aan mij voorbij ik ging even op in het moment en mijn haast… waar was die zo snel gebleven?
(c) FuroreHugo
Iedere dag een vers.
Gevangen in verdichte taal: een gedachte, een beleving, een observatie die me deze dag aantikte.
Ik vind het erg leuk als je me volgt en zo af en toe een reactie geeft.
Vul je e-mailadres in of gebruik de ‘volg-knop’ en je ontvangt iedere dag een dagvers dagvers.
Ik sta overigens ook open voor verzoekversjes. Draag gerust een onderwerp aan ;-).
Oh-oh.
Zo herkenbaar.
Les in het bewust voorbijsnellen.
Lekker snel.
Mijn nieuwe mooie madhatter hat diep over de ogen tegen regen en wind, stormde ik in vollevaart stoer gejaagd over het stuur gebogen tegen de dikke onzichtbare boomtak aan.
Nu alweer vier weken vergezellen duizende sterretjes duizelige hersentjes.
Rust veel rust nog meer rust hopend op herstel maar niet nooit meer naar veel en snel.
-de wereld trekt ongemerkt aan mij voorbij
ik ga op in het moment-
Was jouw gedicht eerder geschreven had ik dan die boom zien staan en bewust stapvoets gegaan?
LikeLiked by 1 persoon
Tja… en had je zelf moeten vertragen. Nu ben je vier werken eerder door het universum zelf geholpen. Da’s ook eervol toch?
LikeLike
Maar ehm.. sterkte daar tussen de sterren!
LikeLike