in de spiegel
van mijn poëzie
denk ik
mezelf te zien
echo's
uit de diepe voor
die ik
door mijn pad te ploegen
getrokken heb
waarvan ik de kluiten
omgekeerd
op mijn papieren aarde stort

wie zie ik echt?
ben ik dat daar
of zie ik slechts
de sporen
het opgewaaide stof
van anderen
wiens zwoegende
tred ik volgde
wiens kleuren
mij bedekten
als bewerkten wij
dezelfde gronden