wil jij je rede lezen
nu ik nog ademhaal
vertellen wie ik was voor jou
jouw kant van ons verhaal

mag ik je ogen zien
terwijl je zegt
hoe bijzonder jij me vond
ver vóórdat ik ben afgelegd

mag ik zacht mijn glimlach tonen
terwijl je volschiet van verdriet
wanneer je voor die volle zaal
de band in onze levens ziet

als dan je rozenblaadjes zijn gestrooid 
het slokje water is genomen
je weer terugkeert naar je stoel
mag ik dan naar voren komen

en vertellen wie jij bent voor mij
wat jij aan rijkdom hebt gegeven
dat we dat dan -zeg morgen- doen
nu we allebei nog leven