wil jij je rede lezen
nu ik nog ademhaal
vertellen wie ik was voor jou
jouw kant van ons verhaal
mag ik je ogen zien
terwijl je zegt
hoe bijzonder jij me vond
ver vóórdat ik ben afgelegd
mag ik zacht mijn glimlach tonen
terwijl je volschiet van verdriet
wanneer je voor die volle zaal
de band in onze levens ziet
als dan je rozenblaadjes zijn gestrooid
het slokje water is genomen
je weer terugkeert naar je stoel
mag ik dan naar voren komen
en vertellen wie jij bent voor mij
wat jij aan rijkdom hebt gegeven
dat we dat dan -zeg morgen- doen
nu we allebei nog leven
Vind ik leuk:
Like Laden...
We hebben op de Lotus opleiding ooit de opdracht gehad een rede voor onszelf te schrijven, was heel bijzonder en heftig ook om te doen, ik denk daar nu aan, nu ik je gedicht lees.. allebei bijzonder, en ja laten we bij leven uitspreken!!
Verstuurd vanaf mijn iPhone
>
LikeGeliked door 1 persoon