ik stond laatst aan de hemelpoort
om onverwachts eens aan te bellen
ik dacht dat Petrus toe zou snellen
als hij mijn schellen had gehoord

ik wilde God voorstellen
of ik in dit hemels oord
even met hem ongestoord
mijn evaluatie kon versnellen

te weten waar aan toe zijn
in de tijd die mij nog rest
dat lijkt mij toch wel heel erg fijn

zijn mijn kaders groot of klein
heb ik het oordeel al verpest?
maar God bleek weer niet thuis te zijn