De avondklok...
Ik heb er maar een liedje op herschreven.
(Naar: Het kleine café aan de haven van Pierre Kartner)
De avondklok tikt over straten en pleinen
Het zwarte gat valt in de stad
En mensen die stil In hun huizen wegkwijnen
Zij hebben het nou wel gehad
De neonreclame tikt zinloos op ramen
Het motregent somber op straat
De stad is gestorven, er klinkt geen muziek
En geen deur meer die nog open gaat.
Refr.
Daar in dat klein menselijk leed in de straten
Daar is geen mens meer gelukkig of blij
Daar in dat klein menselijk leed in de straten
Daar telt je zelf of vrije wil niet meer mee
De toog ziet geen kopers, er zijn ook geen lopers
De klokt hangt heel groot aan de muur
De trekkast die staat maar te staan naast de jukebox
’t Is stil op dit nachtelijk uur
Elk mens, rijk of arm, als een kip op een farm
Ogehokt en kan nergens meer heen
Zelfs Facebook of Zoom en ook Instagram helpt niet
Want iedereen voelt zich alleen.
Refr.
Daar in dat klein menselijk leed in de straten
Daar is geen mens meer gelukkig of blij
Daar in dat klein menselijk leed in de straten
Daar telt je zelf of vrije wil niet meer mee.
De wereldproblemen die lijken nu even niet zo belangrijk dit moment
Want ieder zijn sores die schuift nu naar voren omdat hen het lijflijk beklemd
De enige die zij nog aan kunnen kijken dat zal slechts hun spiegelbeeld zijn
De mensen die zijn ongelukkig gewoon, ja de mensen die leven in pijn.
Refr. (2x)
Daar in dat klein menselijk leed in de straten
Daar is geen mens meer gelukkig of blij
Daar in dat klein menselijk leed in de straten
Daar telt je zelf of vrije wil niet meer mee
©FuroreHugo
Vind ik leuk:
Like Laden...
HdH, Ik kon het niet laten…
De ochtendklok…
De avondklok klinkt over straten en pleinen Men kijkt er hier niet naar omhoog Ze geloven het wel en ze lopen te geinen Bestellen stug door aan de toog Wel fijn dat ze in dit land mogen leven Met vrijheid als tweede natuur Niemand vraagt je een cent om een ander te geven Liefst geen enkele regel, want dat is ze te duur
Daar in dat aards paradijs zonder armoe’ Daar is de mens op z’n kleinst en verwend Daar in dat aards paradijs zonder armoe’ Daar is men al 80-jaar niks gewend
Tussen het klinken der glazen, hoor je de dwazen Ze lallen er lustig op los Ze spuwen hun gal of spuiten een leuze Gingen zondag massaal naar het bos De onzin, de vuilheid, de vernieling van spullen Het schept veel plezier maar geen band Wat? Met wie dan, hoezo andere mensen? Je staat toch alleen in dit land
Daar in dat aards paradijs zonder armoe’ Daar is de mens op z’n kleinst en verwend Daar in dat aards paradijs zonder armoe’ Daar is men al 80-jaar niks gewend
Door ieder naar vermogen, voor ieder naar behoefte Het is een aloude spreuk De glans van de ochtendklok schittert in de morgen Optimisten vinden dat leuk Je ziet als je het zien wilt, en niet navelstaart, Solidair naast een ander gaat staan Het overspoelt je, kijk uit naar die morgen Laat die avondklok maar lekker slaan
Daar in dat aards paradijs zonder armoe’ Daar is de mens op z’n kleinst en verwend Daar in dat aards paradijs zonder armoe’ Daar is men al 80-jaar niks gewend
Vriendelijke groeten, Onno van Geuns
De Uitbeelder Eemweg 86 4105ZA Culemborg Nederland info@Faalplezier.nl 0031(0)6 30725952 Het kan altijd anders Prijzen in mijn correspondentie zijn exclusief btw, tenzij anders aangegeven. Leveringen en diensten volgens leveringsvoorwaarden van De Uitbeelder. Deze zijn te downloaden via de website of worden op verzoek toegestuurd | Kvk 30102270 | btw-id NL001940915B83
>
LikeGeliked door 1 persoon
Ja… je kon het niet laten… 😉
LikeLike