voor ik afdaalde naar aarde tikte Gabriël mij zachtjes aan of ik even met hem mee wou gaan daar hij een groot geheim bewaarde hij zei: de reis van kindzijn naar bejaarde zal niet voor iedereen hetzelfde gaan sommigen komen vol wrok en hebzucht aan waarna hij even naar de aarde staarde het geheim is, sprak hij, moet je weten eenieder krijgt zijn portie liefde mee dat wordt persoonlijk afgemeten maar sommigen zijn dat al snel vergeten die doen er veel te weinig mee ooit laat jij ze dat in sonnetvorm weten
Tagarchief: Aarde
sieraad
©FuroreHugo
Schrijft iedere avond een vers. Dus vers.
Foto: ©Marcel Kolenbrander (www.marcelkolenbrander.nl)
_____________________________________
Zondagvers: Beelden spreken.
Iedere zondag stuurt topfotograaf Marcel Kolenbrander mij een foto toe.
Hij laat zijn beelden spreken en ik luister. Dat wat mij verteld wordt vang ik in een vers.
52 weken lang. Iedere andere weekdag staat in het teken van een ander thema.
Ik vind het fijn als je reageert.

sieraad ach parelketting ragfijn geregen je geeft -zo klein- een wereld weer waar ik -zo groot- niet in kan komen hoe fragiel omvat je haar, de slanke hals van de natuur ieder stukje aan jouw draad zo toegewijd gewoven laat zien dat naast mijn mensenleven nog zoveel meer bestaat
te gast
ik ben te gast op aarde bewandel tijdelijk de gangen van haar woning aanschouw vol bewondering haar inrichting en ben dankbaar dat ze me binnenliet ze heette me van harte welkom aan de deur van het bestaan ik weet dat ik weer ga ooit ik ben slechts tijdelijk haar gast dus behandel ik haar gastvrijheid met respect verbaasd kijk ik toe hoe anderen ook gast ook tijdelijk zich diezelfde gastvrije aarde toe-eigenen als ware het bezit hun gangen hun kamers waar ze mee doen wat hén behaagt aanschouw hoe zij respectloos haar beschadigd achterlaten na hun vertrek wat voor gast ben jij?
ploeger
in de spiegel van mijn poëzie denk ik mezelf te zien echo's uit de diepe voor die ik door mijn pad te ploegen getrokken heb waarvan ik de kluiten omgekeerd op mijn papieren aarde stort wie zie ik echt? ben ik dat daar of zie ik slechts de sporen het opgewaaide stof van anderen wiens zwoegende tred ik volgde wiens kleuren mij bedekten als bewerkten wij dezelfde gronden
opschudding
hoe alles diep verweven zit heb je pas in de gaten als de boel ontworteld raakt de kluit ontaardt dan zie je hoe de wortels lopen ze in contact staan met elkaar doordat de aarde is omwoeld heb je het ontwaard