ik heb de eenzaamheid ontmoet vandaag hij zat daar op zijn kleine kamer stil te zijn en voor zich uit te staren ik zwaaide naar hem hij wenkte mij en liet me binnen spreken deed hij niet zijn adem tikte als een trage klok terwijl het tikken van de klok klonk als zuchten van zijn adem de tijd kroop doelloos langs de plinten en op de vloer krioelden zijn gedachten ik probeerde er een paar te vangen ze voelden zwaar en roken zilt ze leken ook wel op elkaar ik heb de eenzaamheid gezien vandaag en had met hem te doen
Tagarchief: Alleen
mee
dat gevoel dat ik dan mee moet doen en dat ik dat niet wil ik hard moet schreeuwen op dat internet en liever ben ik stil dat ik moet weten hoe de wereld bloedt en ik dat niet wil weten ik straks mee moet kunnen praten over weet je nog wat ik liever zou vergeten dat de hele mensenkudde hard aan ’t rennen is en ik blijf liever staan en dat dat alles zo ontzettend eenzaam voelt waardoor ik mee blijf gaan
voor de alleenwoner
als eenzaamheid je schrijnend pakt de moed je tergend in de schoenen zakt je hebt geen kat, geen hond om toe te spreken je ziet je bestaan in kleine stukjes breken wanneer er niemand komen kan om je te strelen die de pijn van je alleenzijn voor eventjes kan helen probeer dan eens die pijn, die wond niet te bevechten probeer het eens, acceptatie is een vorm van hechten
Gekozen versvorm:
Twee kwatrijnen
Ik wil de komende dagen proberen om wat puntiger te worden in mijn versjes en leg mezelf de beperking op van twee keer 4 regels (2 keer een kwatrijn).
(haha, ik merk hier boven al dat ik stiekem de regels dan maar verleng… dat dichtersbrein van mij laat zich niet zomaar vangen…;-) )
gezien
nu ik weet waar ikzelf mijn pijn voel en waarom kan ik zien hoe ik jou met zorg kan omringen ik zal je signalen duiden je blik omlaag of dofheid daarin je hand beschermend op je buik ik zal ze herkennen want ik ken ze dan rest mij slechts jou echt te zien want ik weet dat je alleen bent in waar je bent in wat je voelt in wat je zoekt in jezelf
de anderen
ik ben toch niet de enige die zoekend is de anderen lijken het zo goed te weten ik ben toch niet de enige die angsten kent de anderen lijken zich zo goed te weren ik ben toch niet de enige die liefde zoekt de anderen lijken zoveel lief te hebben ik ben toch niet de enige die verbinding wenst die anderen lijken altijd zo samen samen ik ben toch niet de enige?
De mooiste vergedichten 