het lukt me niet de schijn op te houden
de mensen lezen mij zoals ik ben met
al mijn hoogte- en mijn dieptepunten
niets anders dan ik mijzelf ook ken
 
ik doe dit al mijn hele leven
verspreidde steeds een eerlijk beeld och
had ik toen maar mooiere plaatjes kunnen delen
wat had me dat veel pesterij gescheeld
maar mijn wezen in onwaarheid hullen
deed mij innerlijk nog veel meer pijn en
liever verdroeg ik ongemak in het sociale
dan voor mezelf niet mezelf kunnen zijn
 
ook nu wil ik dat spel niet spelen
van ‘och kijk mij’ en ‘ja hoor, het gaat goed’ als
in mij hele andere krachten leven
dat heet geen zwakte, dat heet moed