en staart ge de onzekerheid
in het gelaat met lede ogen
wordt uw kracht op kracht gewogen
raakt dan niet nu het vertrouwen kwijt

hebt liever lief in deze tijd
ook dit wordt ooit weer omgebogen
is alle angst u weer ontvlogen
en leeft ge weer in helderheid

de mensch kan meer dan hij kan dragen
kent in samenzijn niet half haar krachten 
juist in zulks een zware dagen

hoeft zij zichzelf niet af te vragen
moet ik alleen in deze duistere nachten
de lasten van mijn lijden dragen

©FuroreHugo

Iedere dag een vers.
Gevangen in verdichte taal: een gedachte, een beleving, een observatie die me deze dag aantikte.

Ik vind het erg leuk als je me volgt en zo af en toe een reactie geeft.
Vul je e-mailadres in of gebruik de ‘volg-knop’ en je ontvangt iedere dag een dagvers dagvers.

Ik sta overigens ook open voor verzoekversjes. Draag gerust een onderwerp aan ;-).

Gekozen versvorm:

Klassiek sonnet