Tag Archives: Buien

(lock)down

Posted on by 
we droegen onze angsten mee
in de zon, op het terras
in het park waar ’t geurig toeven was
langs koele branding van de zee

we bonden met een knoop of twee
de wolken vast aan onze jas
en sleepten zo bij elke pas
de zwaarte van het leven mee

het lichaam schuin, het hoofd omlaag
hielden we 't nog wel droog vandaag?
de paraplu alvast omhoog

keken niet op, keken niet rond
de blik droefgeestig naar de grond
zagen we dus niet die regenboog

©FuroreHugo

Iedere dag een vers.
Gevangen in verdichte taal: een gedachte, een beleving, een observatie die me deze dag aantikte.

Ik vind het erg leuk als je me volgt en zo af en toe een reactie geeft.
Vul je e-mailadres in of gebruik de ‘volg-knop’ en je ontvangt iedere dag een dagvers dagvers.

Ik sta overigens ook open voor verzoekversjes. Draag gerust een onderwerp aan ;-).

binnenstebuiten

Posted on by 
de meesjes dansen hun liefdesdans
rond hun tiny house aan mijn balkon
beneden is de boom ontknopt
en buiten schijnt de zon

kijk ze voeren takjes aan
en zachte stukjes mos
ik zie het door het vensterraam
buiten barst de lente los

maar in mij zijn de straten nat
en gaat het flink tekeer
daar zet ik mijn kraag omhoog
binnen is het ander weer

eenzaam kijk ik om mij heen
'k heb ook geen takjes en geen mos
ik berust maar in daar waar ik ben
binnen laat ik buiten los

©FuroreHugo

Iedere dag een vers.
Gevangen in verdichte taal: een gedachte, een beleving, een observatie die me deze dag aantikte.

Ik vind het erg leuk als je me volgt en zo af en toe een reactie geeft.
Vul je e-mailadres in of gebruik de ‘volg-knop’ en je ontvangt iedere dag een dagvers dagvers.

Ik sta overigens ook open voor verzoekversjes. Draag gerust een onderwerp aan ;-).

zo dubbel

Posted on by

soms stormt het in mijn hoofd
dan cycloneren er de stofjeswolken
die mijn gevoelens reguleren
ongecontroleerd door mijn systeem

ik probeer ze net als regendruppels
wel eens op te vangen, mond open
armen wijd, handpalmen omhoog
de ogen dicht, want ik toch niet helder zien
rondjes draaiend in de wind

misschien vang ik zo wat zonnedruppels
die mijn dagen konden kleuren 
toen het geluk nog alomvattend was
ik tol en tol en tol tot ik drijfnat van de bui
mijn ogen droog de warmte nood

als mijn blik dan is ontdaan van troebelheid
hoop ik ten diepste dat er niemand is
die heeft gezien hoe zwaar dit onweer was
en hoe ik worstelde met het bestaan
en tegelijkertijd is daar die vraag
waarom er niemand is geweest die in de storm
mij vaderlijk omarmde, een schuilplaats bood
en in deze worsteling mij zag

Dagvers: Iedere dag een vers naar aanleiding van het boekje “Elke dag een tekening” waarin ik dagelijks word uitgedaagd een tekenopdracht uit te voeren. Laat ik nou tekenen met woorden!
De opdracht van vandaag:

Teken zomaar iets wat er nu in je op komt

Je kunt me volgen door je mailadres in te vullen in de linkerkolom van deze pagina en op de de ‘volg’ -link te klikken.

Weer

Posted on by

Mijn gelaat is als het weerbericht
Soms zie je de zon in mij ferm stralen
Die trekt de mondhoeken spontaan omhoog
Laat mijn pupillen schitteren van licht geluk

Dan slaat het om en trekt het dicht

Al het moois is dan in enen stuk
Mijn wenkbrauwen schieten omhoog
Terwijl mijn mondhoeken lafhartig dalen
Dan dondert en bliksemt het in mijn gezicht

Dagvers: Iedere dag een vers naar aanleiding van het boekje “Elke dag een tekening” waarin ik dagelijks word uitgedaagd een tekenopdracht uit te voeren. Laat ik nou tekenen met woorden!
De opdracht van vandaag:

Teken jezelf blij en boos

Gekozen versvorm:

Scharnier
(https://sites.google.com/site/versvormen/versvormen/scharnier)

Je kunt me volgen door je mailadres in te vullen in de linkerkolom van deze pagina en op de de ‘volg’ -link te klikken.

wisselend bewolkt

Posted on by

als in mijn hoofd 
de blaren vallen
en regen dient zich aan
dan kijk ik toe

als daarna door kou
en duister de zon
mijn denken niet verwarmt
dan kijk ik toe

dan wacht ik lijdzaam
op de bloesem
tot het weer warmer wordt
en ik kijk toe

hoe vogels in mijn hoofd
tot kwinkeleren komen
mijn brein weer langste dagen danst
ja ik kijk toe

wat rest mij meer dan toe te kijken
de natuur bestuur je niet
je kunt je er op kleden
of juist ook niet

Dagvers: Iedere dag een vers naar aanleiding van het boekje “Elke dag een tekening” waarin ik dagelijks word uitgedaagd een tekenopdracht uit te voeren. Laat ik nou tekenen met woorden!
De opdracht van vandaag:

Teken je favoriete seizoen

Je kunt me volgen door je mailadres in te vullen in de linkerkolom van deze pagina en op de de ‘volg’ -link te klikken.