Tagarchief: Corona

verleiding

Geplaatst op door 
 en sinds de slang
 kronkelend over de tap
 tot Eva sprak: hier
 drink op dat bier
 ’t is Mexicaans
 en bied het ook
 aan Adam aan
 sloten de deuren van café
 ‘'t Hemels Paradijs’ terstond
 en lopen we nu allemaal
 met dat verdomde vijgenblad
 voor onze mond

©FuroreHugo
Schrijft iedere avond een vers. Dus vers.
________________________
Donderdagvers: vrije ruimte
Taal wil haar ding doen. Wat gebeurt er als ik het de vrije ruimte geef?
Iedere donderdag in 2021 laat ik mijn taal los en kijk ik wat ze doet.
52 weken lang. Alle andere dagen van de week heb ik een ander thema.

halleluja!

Geplaatst op door 
jaja een mondkap ter bescherming
in musea, op ons werk
maar de here geeft ontferming
qua corona in de kerk

kaploos mogen wij daar binnen
zingen het virus uit de lijven
om theatraal te kunnen bidden
of god corona wil verdrijven

dan wordt de loftrompet gestoken
speelt het orgel mooi klassiek
wordt er een oude tekst gesproken
in ander theaters… "Wordt men ziek!"

complottheorie

Geplaatst op door 
de Musca Domestica bracht ons het virus
’t is een bewust en duister plan
wij muteren langzaamaan tot vliegen
ik zie er overal bewijzen van

zodra een huisvlieg even stil zit
wast hij zijn pootjes keer op keer
het ene pootje wrijft de ander
waar ie ook is, daar doet ie ’t weer

de mensheid doet sinds kort hetzelfde!
kijk om je heen, ja kijk maar goed 
zie hoe op straten en in winkels
inmiddels iedereen datzelfde doet

de vliegen willen dat we vliegen worden
’t is een complot en ik, ik heb ze door
maar ik laat me echt niet door ze vangen
zodra ik vleugels heb vlieg ik er mooi vandoor 

(lock)down

Geplaatst op door 
we droegen onze angsten mee
in de zon, op het terras
in het park waar ’t geurig toeven was
langs koele branding van de zee

we bonden met een knoop of twee
de wolken vast aan onze jas
en sleepten zo bij elke pas
de zwaarte van het leven mee

het lichaam schuin, het hoofd omlaag
hielden we 't nog wel droog vandaag?
de paraplu alvast omhoog

keken niet op, keken niet rond
de blik droefgeestig naar de grond
zagen we dus niet die regenboog

aangeraakt

Geplaatst op door 
ik ben weer aangeraakt
na al die quarantaineweken
de dokter heeft mijn teen bekeken
en zo iets anders heel gemaakt

ik was enorm geïsoleerd geraakt
was daar al bijna aan bezweken
je kon me zo in tweeën breken
ik ben weer aangeraakt

ik weet weer wat beroering is
hoe zacht en warm een hand dus is
daar kan ik weer een tijd op teren

wel jammer dat voor zo’n belevenis
de route wat omslachtig is
je moet jezelf ervoor bezeren