zevenhonderdeenendertig is het getal
van opgetelde dagen
waarin ik dagelijks zonder klagen
mijn versjes op het beeldscherm knal

kan ik dat nóg een jaar dragen?
want wat is namelijk het geval
het pad waar voor ik sta is smal
en ligt bezaaid met vragen

kan inspiratie ook verdrogen?
heb ik niet alles al gehad?
mezelf herhalen zou dat mogen?

moet ik de kwaliteit verhogen?
en die ‘verplichting’, wil ik dat?
dus mensen steun mij in mijn pogen