mijn wonden hoeven niet geheeld mijn verdriet hoeft niet weggenomen mijn verlangens hebben geen realisme nodig ze willen enkel maar gedragen worden als ik au roep, roep dan ook au als ik huil, moedig me aan om door te huilen als ik droom, droom met me mee je hoeft me enkel maar te helpen dragen
Tagarchief: Dragen
lastig
op alle schouders liggen lasten grote zware kleine lichte ze liggen er die lasten als je goed kijkt echt goed kijkt ik bedoel echt goed dan kun je ze zien liggen bij de ander dan moet je wel goed kijken dus en wellicht je eigen lasten er eventjes voor opzij schuiven
uiten
je kunt het als een zwakte zien dat ik mijn twijfels steeds verwoord maar ik word er ongelukkig van als ze niet worden gehoord je kunt het als een zwakte zien dat ik mijn angsten openbaar als ik mijn angsten mee blijf dragen wordt het uiteindelijk zo zwaar je kunt het als een zwakte zien dat ik mijn tranen met je deel maar al die tranen binnenhouden is me uiteindelijk teveel je kunt het als een zwakte zien mijn angsten, twijfels en verdriet maar probeer er zelf eens voor uit te komen … dat lukt je zonder sterk zijn niet
knap
vandaag loop ik de hele dag al met mijn verdriet te sjouwen het is als een ballon die vol met water zit het gaat steeds alle kanten op zonder grip te kunnen krijgen echt stevig vastgrijpen durf ik het niet uit angst dat het zal knappen waar laat je zo’n ballon als je je eenzaam voelt er niemand bij je is die zegt kom maar even ik help je wel met dragen
gezien
nu ik weet waar ikzelf mijn pijn voel en waarom kan ik zien hoe ik jou met zorg kan omringen ik zal je signalen duiden je blik omlaag of dofheid daarin je hand beschermend op je buik ik zal ze herkennen want ik ken ze dan rest mij slechts jou echt te zien want ik weet dat je alleen bent in waar je bent in wat je voelt in wat je zoekt in jezelf
