Tag Archives: Eenzaamheid

de anderen

Posted on by 
ik ben toch niet de enige
die zoekend is
de anderen 
lijken het zo goed te weten

ik ben toch niet de enige
die angsten kent
de anderen
lijken zich zo goed te weren

ik ben toch niet de enige
die liefde zoekt
de anderen
lijken zoveel lief te hebben

ik ben toch niet de enige
die verbinding wenst
die anderen
lijken altijd zo samen samen

ik ben toch niet de enige?

(c) FuroreHugo

Iedere dag een vers.
Gevangen in verdichte taal: een gedachte, een beleving, een observatie die me deze dag aantikte.

Ik vind het erg leuk als je me volgt en zo af en toe een reactie geeft.
Vul je e-mailadres in of gebruik de ‘volg-knop’ en je ontvangt iedere dag een dagvers dagvers.

Ik sta overigens ook open voor verzoekversjes. Draag gerust een onderwerp aan ;-).

valenpijn

Posted on by 
wat waren we ooit valentijn
een tafeltje voor twee
stoelpoten die elkaar
eenvoudig raakten

we zaten bij het raam
de zon scheen

we gingen samen wonen
de tafel, groter
schoof de stoelen
ietwat uit elkaar

we deden het keukenraam open
een briesje door het horrengaas

ons eerste kindje kwam
tafeltje voor drie
een extra stoel
we schoven maar wat op

gaten in de hor
dus keukenraam maar dicht 

broertje werd geboren
de tafel moest daarom vervangen
jij aan jouw overkant
ik aan de mijne

het rolgordijn omlaag
regenwolken maken angstig

carrière voor ons beiden
groter huis, grotere tafel
ik aan jouw overoverkant
jij aan de mijnemijne

windvlagen kierden
door tochtstrippen 

huisraad verkocht
het kaarsje flikkert
het weer is onbestendig
een tafeltje voor één

(c) FuroreHugo

Iedere dag een vers.
Gevangen in verdichte taal: een gedachte, een beleving, een observatie die me deze dag aantikte.

Ik vind het erg leuk als je me volgt en zo af en toe een reactie geeft.
Vul je e-mailadres in of gebruik de ‘volg-knop’ en je ontvangt iedere dag een dagvers dagvers.

Ik sta overigens ook open voor verzoekversjes. Draag gerust een onderwerp aan ;-).

liever niet

Posted on by

er ligt leegte in mijn bed
en ik lig naast haar

als ik haar streel 
dan zucht ze niet

als ik haar kus
dan krult ze niet 

als ik wat liefs zeg
kreunt ze niet

sla ik mijn arm om haar heen
dan voel ik haar

dan voel ik haar
liever niet

Dagvers: Iedere dag een vers naar aanleiding van het boekje “Elke dag een tekening” waarin ik dagelijks word uitgedaagd een tekenopdracht uit te voeren. Laat ik nou tekenen met woorden!
De opdracht van vandaag:

Teken wat er nu in je bed ligt

Je kunt me volgen door je mailadres in te vullen in de linkerkolom van deze pagina en op de de ‘volg’ -link te klikken.

weg

Posted on by

terwijl wij samen het pad van
onze relatie bewandelden
heb ik aandachtig
om me heen gekeken

zo zag ik hoe wij
hemelhoog begonnen
op wolken liepen we
en dansten roze op het wit

terwijl de tijd passeerde
de wolken samenpakten
kwamen wij uiteindelijk
onze eerste bergen tegen

moeiteloos omzeilden we
lachend nog die ruige rotsen
maar uiteindelijk zetten
ook wij de voet op aarde

we liepen hand in hand op hoge toppen
de vergezichten waren prachtig
veelbelovend. Tot daar de diepte gaapte
en wij ons eerste dal ontmoetten

we vielen samen naar beneden
beschuldigden elkaar van deze val
wisten elkaar niet vast te houden
terwijl wij ons overal bezeerden

na de val stonden we op
lachten wat onhandig. Kusten elkaar
zagen hoe de bomen nog steeds
hoog de hemel in groeiden

we zochten tussen kreupelhout
en groene alpenweiden
de weg weer terug naar boven
trotseerden buien en zelfs stormen

het landschap om ons heen
was ruiger nu, kende opeens gevaren
maar we klommen terug omhoog
op zoek weer naar de wolken

die wij niet meer konden bereiken
omdat we wisten hoe de aarde voelde
hoe diep het dal kon zijn en pijnlijk
in eenzaamheid de val

we hebben dit landschap niet
weten te bedwingen samen
jij ging jouw berg, ik de mijne
waar ook dalen zijn om te trotseren

Dagvers: Iedere dag een vers naar aanleiding van het boekje “Elke dag een tekening” waarin ik dagelijks word uitgedaagd een tekenopdracht uit te voeren. Laat ik nou tekenen met woorden!
De opdracht van vandaag:

Teken een landschap vlakbij je in de buurt.

Je kunt me volgen door je mailadres in te vullen in de linkerkolom van deze pagina en op de de ‘volg’ -link te klikken.

zo dubbel

Posted on by

soms stormt het in mijn hoofd
dan cycloneren er de stofjeswolken
die mijn gevoelens reguleren
ongecontroleerd door mijn systeem

ik probeer ze net als regendruppels
wel eens op te vangen, mond open
armen wijd, handpalmen omhoog
de ogen dicht, want ik toch niet helder zien
rondjes draaiend in de wind

misschien vang ik zo wat zonnedruppels
die mijn dagen konden kleuren 
toen het geluk nog alomvattend was
ik tol en tol en tol tot ik drijfnat van de bui
mijn ogen droog de warmte nood

als mijn blik dan is ontdaan van troebelheid
hoop ik ten diepste dat er niemand is
die heeft gezien hoe zwaar dit onweer was
en hoe ik worstelde met het bestaan
en tegelijkertijd is daar die vraag
waarom er niemand is geweest die in de storm
mij vaderlijk omarmde, een schuilplaats bood
en in deze worsteling mij zag

Dagvers: Iedere dag een vers naar aanleiding van het boekje “Elke dag een tekening” waarin ik dagelijks word uitgedaagd een tekenopdracht uit te voeren. Laat ik nou tekenen met woorden!
De opdracht van vandaag:

Teken zomaar iets wat er nu in je op komt

Je kunt me volgen door je mailadres in te vullen in de linkerkolom van deze pagina en op de de ‘volg’ -link te klikken.