mag ik voor een dagje
in de drukte van mijn schedel
heel even de kluizenaar zijn
teruggetrokken in een hoekje
weg van alle stemmenmassa’a
die rondgalmende gedachten
waar zelfs de stilte voor een keertje
zich even niet laat horen
dat ik daar rustig zitten kan
genoeg heb aan mijn zwijgend zelf
contact kan maken met de bron
van wie ik werkelijk ben
Tagarchief: Gedachten
verdwaald
ik was verdwaald in mijn gedachtengangen ‘k had geen idee meer waar naartoe ik zag alleen maar dichte deuren wilde weg en wist niet hoe toen kwam ik jou daar zomaar tegen je kwam me lachend tegemoet je hebt me bij de hand genomen en bracht me naar mijn blij gemoed
ontmoeting
ik heb de eenzaamheid ontmoet vandaag hij zat daar op zijn kleine kamer stil te zijn en voor zich uit te staren ik zwaaide naar hem hij wenkte mij en liet me binnen spreken deed hij niet zijn adem tikte als een trage klok terwijl het tikken van de klok klonk als zuchten van zijn adem de tijd kroop doelloos langs de plinten en op de vloer krioelden zijn gedachten ik probeerde er een paar te vangen ze voelden zwaar en roken zilt ze leken ook wel op elkaar ik heb de eenzaamheid gezien vandaag en had met hem te doen
uitwaaien
ik wist niet dat het kon mijn hoofd uitwaaien maar ik woei er zomaar uit liggend op het strand een felle bries daar ging ik de leegte in ik woei over van alles heen een duinlandschap vol schimmige gedachten helm waarmee ik mij beschermde tegen tegen jou en jouw ideeën los zand ik maakte er geen deel van uit zo woei ik naar de branding toe waar gevoelens kwamen en weer gingen och kon zo het leven zijn waaiend met de wind niet in maar uit mijn hoofd
raar hoor
ik liep mijn hoofd uit kwam in een wereld waar geen gedachten waren alles was er echt de mensen de bomen het water was er nat de wind woei werkelijk door mijn haren ik voelde echte dingen met mijn mijn vingers hoorde echt geluid je bent mindful bezig zei mijn buurvrouw die er verstand van heeft ik vond het raar mindful? ik was mijn mind nét uit gelopen!
De mooiste vergedichten 