als kind droomde ik altijd om groot te mogen zijn want dan hoorde ik erbij maar ‘k was voor grote mensen natuurlijk veel te klein men schoof mij steeds opzij nu ben ik groot en natuurlijk zou ik graag dat kind weer zijn maar ‘k schuif mezelf opzij ‘k moet grotemensendingen doen daar horen kinderen klaarblijkelijk nog steeds niet bij
Tagarchief: Grotemensen
word maar kinds
onze kinderen zie je niet nietsen terwijl wij grote mensen sippen beklimmen zij hun zijwielfietsen hun schommels en hun wippen zij ballen zich langs tegenslag stoepranden hun zorgen vrij word als een kind, bespeel de dag kleurkrijt je onrust maar opzij
Iedere dag een vers.
Gevangen in verdichte taal: een gedachte, een beleving, een observatie die me deze dag aantikte.
Ik vind het erg leuk als je me volgt en zo af en toe een reactie geeft.
Vul je e-mailadres in of gebruik de ‘volg-knop’ en je ontvangt iedere dag een dagvers dagvers.
Ik sta overigens ook open voor verzoekversjes. Draag gerust een onderwerp aan ;-).
Gekozen versvorm:
Twee kwatrijnen
Ik wil de komende dagen proberen om wat puntiger te worden in mijn versjes en leg mezelf de beperking op van twee keer 4 regels (2 keer een kwatrijn).
De mooiste vergedichten 