de zon voelt koud de warmte kil de storm die waait mijn denken stil ik voel heel sterk me slap als wat waar ik voor sta ligt op z’n gat in 't hier en nu lijkt het me fijn als strakjes al mijn toen zal zijn
Tagarchief: In de war
erfenis
de dood trekt sporen door ontgonnen land voren van pijn en onvermogen ze ploegt verlies en wanhoop om legt akkers van gemis wijd open waar zichtbaar wordt wat altijd was maar ondergronds was blijven steken wat liefde heet of pijnlijk stak blijft achter bij wie het land moeten bewerken
De mooiste vergedichten 