moge mijn ouder worden zo langzaam gaan dat ik het zelf niet merk dat mijn geest blijft dansen het kind nog speelt in mij mijn lichaam voort wil gaan en ik niet voel dat ik al schuifel nog niet besef dat ik vergeet en pas die allerlaatste nacht als ik vermoeid onder de lakens van mijn sterfbed kruip dat ik het dan pas weet
Tagarchief: Innerlijk jong
oud kind
terwijl de jaren stap voor stap verder schreden verjongde zijn geest ontlook zijn ziel maar zijn lijf verbrokkelde kijk hem schuifelen stap voor stap achter zijn rollator teleurgesteld passeert hij de speeltuin
wie ís dat?
het jochie staart verbijsterd naar de spiegel ziet al die grijze haren op zijn kop hij wordt van buiten jaren ouder maar van binnen schiet het nog niet op hij betast zijn diepe rimpels laat vingers langs zijn wallen gaan die oude man die hij nu aankijkt is daar in zijn plaats gaan staan
De mooiste vergedichten 