zevenhonderdeenendertig is het getal van opgetelde dagen waarin ik dagelijks zonder klagen mijn versjes op het beeldscherm knal kan ik dat nóg een jaar dragen? want wat is namelijk het geval het pad waar voor ik sta is smal en ligt bezaaid met vragen kan inspiratie ook verdrogen? heb ik niet alles al gehad? mezelf herhalen zou dat mogen? moet ik de kwaliteit verhogen? en die ‘verplichting’, wil ik dat? dus mensen steun mij in mijn pogen