De kerst wordt overal weer bij elkaar geveegd Het feestgedruis verdwijnt voorzichtig in de doos Het is voor dit jaar weer genoeg geweest Ook nu blijkt kunstlicht niet echt eindeloos De ballen en de slingers feesten donker verder op zolders, in kelders, achter dakbeschot de ezel, wijzen, schapen en de herders wikkelen zich in kranten met de zoon van God de boom krijgt nu al helemaal geen water meer ze trekt haar stervensstuipen op de koude straat engelen strijken vleugels op hun flanken neer de wind voelt koud, de avonden zijn desolaat seizoenen brengen straks hun licht en warmte de zware kerklok maakt plaats voor vogelgefluit natuur die viert zichzelf, da’s het charmante tot eind december, dan pakken wij weer uit
Tagarchief: Kerstboom
echtboom
wat zijn er toch veel mensen opgetuigd
volbehangen met bellen en met kralen
het goud en zilver straalt er af (Namaak dan
want echt kunnen de meesten niet betalen)
ze kleuren smeersels op hun huid
vervullen zich met botox en met siliconen
laten tattoo’s als wenkbrauw groeien
omdat ze echt niet voor de dag durven te komen
een wandelend kertstbos vult de straten
het maakt niet uit in welk seizoen
ik zie het dagelijks aan en vraag me af
zouden ze dit nou echt zo willen doen?
of willen ze ten diepste tóch zichzelf zien
die hele poespas maar gewoon vergeten
niet meer voldoen aan schoonheidswetten
maar écht zijn, als ze dat nog weten
wat gebeurt er dan als ze tevoorschijn komen
de slingers en de bellen terug de doos in gaan
wie kijken zij dan ’s morgens werkelijk in de ogen
als ze echt zoals ze zijn zo voor de spiegel staan?
zouden ze ’t contact wel durven maken
met wie daar staat van kruin tot voeten
die mooie boom vol kronkels en gebreken
hun wortels nog echt kunnen ontmoeten?
Dagvers: Iedere dag een vers naar aanleiding van het boekje “Elke dag een tekening” waarin ik dagelijks word uitgedaagd een tekenopdracht uit te voeren. Laat ik nou tekenen met woorden!
De opdracht van vandaag:
Teken je kerstboom
Versvorm:
Soms maak ik het mezelf bewust moeilijk, want dat dwingt tot creativiteit. In dezen wilde ik persé in elke laatste strofe van de versjes het woord ‘echt’ terug laten komen. Zo’n woord bepaalt dan mede de inhoud van het vers.
Je kunt me volgen door je mailadres in te vullen in de linkerkolom van deze pagina en op de de ‘volg’ -link te klikken.
De mooiste vergedichten 