kon ik nog maar je ogen zien op het moment dat je me vastpakte voor het eerst na mijn geboorte tederheid? ontroering? verdriet? kon ik nog maar je mondhoeken zien toen je voor het eerst in mijn wiegje keek gespannen? ontspannen? glimlachend? kon ik nog maar horen wat je zei die eerste woorden die je sprak toen ik daar pas ontloken lag liefdevol? teder? ontroerd? het moet voor mij zoveel betekend hebben maar ik heb het niet meer voor me toch diep in mij doet het dat nog steeds zichtbaar onhoorbaar voelbaar
©FuroreHugo
(Schrijft iedere avond een vers. Dus vers)
________________________________________
Zaterdagvers: Het pad van mijn vader
Ik ben niet mijn vader. En toch voel sterk hoe al zijn genen mij doen leven.
Dat puzzelt én benauwt mij. Want wie ben ík dan? En wie was hij eigenlijk?
Iedere zaterdag in 2021 schrijf ik een vers waarin ik dit onderzoek.
52 weken lang. Iedere andere weekdag staat in het teken van een ander thema.
Ik vind het fijn als je me volgt en af en toe eens reageert.