Tagarchief: levenspad

geboorte

Geplaatst op door 
 heel voorzichtig
 tast het leven
 de zo ruige
 aarde af

 zoekt grond
 om te bestaan
 om haar briljante vorm
 een plek te geven

 overschaduw haar
 ontneem haar kansen
 ze raakt beschadigd 

 geef haar licht
 moedig haar aan
 ze zal stralen

©FuroreHugo
Schrijft iedere avond een vers. Dus vers.
Foto: ©Marcel Kolenbrander (www.marcelkolenbrander.nl)
_____________________________________
Zondagvers: Beelden spreken.

Iedere zondag stuurt topfotograaf Marcel Kolenbrander mij een foto toe.
Hij laat zijn beelden spreken en ik luister. Dat wat mij verteld wordt vang ik in een vers.
52 weken lang. Iedere andere weekdag staat in het teken van een ander thema. 
Ik vind het fijn als je reageert.

op koers

Geplaatst op door 
de bemanning die mijn schip bestuurt
het hart mijn kapitein
mijn brein de eerste stuurman
en mijn organen de matrozen
ze waren er toen ik het kocht
ik heb ze zelf niet gekozen
het schip, gedoopt tegen mijn zin
voer door talloos zware stormen
de bemanning houdt standvastig koers
niet God, want daar geloof ik niet meer in,
maar deze crew die heeft gemaakt
dat ik nog steeds richting bestemming ga
soms dacht ik “Help ik ga ten onder!”
en vaak ben ik op drift geraakt
maar nooit ben ik gezonken
dat is toch eigenlijk best bijzonder?

ouderschap

Geplaatst op door 
mijn kinderen zijn niet van mij
ik heb ze slechts ontvangen
in mijn taak hen te begeleiden 
op het pad van hún verlangen

ik kan niet eisen dat ze mij behagen
dat zou ik egoïstisch vinden
ik hoop dat als ik dood ben
ze mij slechts als hun gids beminden

niet als de eiser van mijn wensen
maar als een steun in hun ontdekken
van hoe de wereld is en werkt
vol met engelen en gekken

mijn kinderen zijn niet van mij
ik kan slechts enkel hopen
dat ze een veilig zinvol leven leven
door hun eigen pad te lopen

aan mijn muze

Geplaatst op door 
in liefde los te kunnen laten
jij jouw pad 
ik het mijne
zien hoe jij naar links 
ik rechts
…verte 
…verdwijnen

niet dat de reis vervelend is
integendeel
samen opgaan is het fijne
maar soms zie je 
je eigen pad
…verte
…verdwijnen

op eigen kompas te mogen lopen
de levenskaart
de eigen lijnen
dat is wat liefde heet
zij kent geen
… verte
… verdwijnen

xx

schoolcarrière

Geplaatst op door 
op de lagere school
daar ging het best
ik kon goed mee toen
met de rest

op de middelbare
was ik geen goeie
daar het kon me 
totaal niet boeien

op de MBO
begon me iets te dagen
en kwamen ook
de eerste vragen

op de HBO
daar zag ik in
ik sta slechts 
aan ‘t begin

nu ik de levensschool
bewandel
zoek ik de zin
van heel de handel