de bemanning die mijn schip bestuurt het hart mijn kapitein mijn brein de eerste stuurman en mijn organen de matrozen ze waren er toen ik het kocht ik heb ze zelf niet gekozen het schip, gedoopt tegen mijn zin voer door talloos zware stormen de bemanning houdt standvastig koers niet God, want daar geloof ik niet meer in, maar deze crew die heeft gemaakt dat ik nog steeds richting bestemming ga soms dacht ik “Help ik ga ten onder!” en vaak ben ik op drift geraakt maar nooit ben ik gezonken dat is toch eigenlijk best bijzonder?
Tagarchief: Lichaam
ringgevecht
mijn lichaam doet zijn eigen ding
vervormt, puilt uit, blubbert zich
inmiddels door het dagelijkse
mijn brein dat kijkt meewarig toe
“Had je maar” en “Zei het toch”
weerklinkt als hol gemekker in mijn schedel
mijn lichaam zucht en weet het
maar ja verleiding he?
de slappe pogingen om te trainen
struikelen in obstakels als blessureleed
of agendatechnische verschuilingen
mijn lijf wil er duidelijk niet aan
“Eigen schuld” en “Dan niet mauwen!”
rolt het door mijn schedel heen
mijn lichaam laat de schouders zakken
en stopt er nog wat chocolade in
toch krijgt het telkens weer dat besef
“Zeg”, vraagt het, “Wie stuurt hier eigenlijk mijn lichaam aan?”
mijn brein kijkt dan schichtig om zich heen
“Ja als we zo beginnen dan…”
zo ruziën mijn brein en lijf al jaren
zich langs kilo’s chocolade trainingsschema’s heen
gebeurt er niks en dij ik uit
ik zit erbij en kijk er met een biertje naar
Dagvers: Iedere dag een vers naar aanleiding van het boekje “Elke dag een tekening” waarin ik dagelijks word uitgedaagd een tekenopdracht uit te voeren. Laat ik nou tekenen met woorden!
De opdracht van vandaag:
Teken de laatste work-out die je hebt gedaan.
Je kunt me volgen door je mailadres in te vullen in de linkerkolom van deze pagina en op de de ‘volg’ -link te klikken.
zeemansliefde
je blote lijf
de oceaan
van mijn verlangen
waar ik uren
op kan liggen
dobberen
ontspannen
deinend
op de golven
van je ademhalen
in de warmte
van je zonnevlecht
mijn handen strelen
het wateroppervlak
om af en toe
kort aan te meren
op de stranden
van je borstaanzet
of eventjes
verdwalen
in dat bosje
op het eiland
waar je schat
verborgen ligt
Dagvers: Iedere dag een vers naar aanleiding van het boekje “Elke dag een tekening” waarin ik dagelijks word uitgedaagd een tekenopdracht uit te voeren. Laat ik nou tekenen met woorden!
De opdracht van vandaag:
Teken een schateiland
Je kunt me volgen door je mailadres in te vullen in de linkerkolom van deze pagina en op de de ‘volg’ -link te klikken.
Waar
ik wil naast je
ik wil achter je Lees verder
Koelkastvers#43
Koelkastvers
Naast mijn koelkast staat een bakje met een bonte verzameling magneetwoordjes waarmee je eindeloos kunt variëren. De tijd die ik sta te verdoen tot de eieren koken, of tot de oven warm is vul ik door te grabbelen in dat bakje. De woorden dwingen. Het worden steeds een soort Loesje-achtige teksten. En soms heb ik gasten in mijn keuken. Die maken dan een gastvers.
