wat waren we ooit valentijn een tafeltje voor twee stoelpoten die elkaar eenvoudig raakten we zaten bij het raam de zon scheen we gingen samen wonen de tafel, groter schoof de stoelen ietwat uit elkaar we deden het keukenraam open een briesje door het horrengaas ons eerste kindje kwam tafeltje voor drie een extra stoel we schoven maar wat op gaten in de hor dus keukenraam maar dicht broertje werd geboren de tafel moest daarom vervangen jij aan jouw overkant ik aan de mijne het rolgordijn omlaag regenwolken maken angstig carrière voor ons beiden groter huis, grotere tafel ik aan jouw overoverkant jij aan de mijnemijne windvlagen kierden door tochtstrippen huisraad verkocht het kaarsje flikkert het weer is onbestendig een tafeltje voor één
Tagarchief: liefdesverdriet
Liefdesbeeld
dan zie ik haar haar spiegelogen haar zoenenmond ik zie haar met mijn ogen dicht er stroomt geluk naar binnen dan breekt dat beeld in duizend stukken alsof er zout valt in mijn wond ligt ze eindelijk aan mijn voeten is het in scherven van geluk kan ik weer opnieuw beginnen
je ontglipte me
ik heb geprobeerd
je vast te houden
je ontglipte me
ik heb geprobeerd
je los te houden
je ontglipte me
ik heb geprobeerd
je lief te houden
je ontglipte me
ik heb geprobeerd
je vrij te houden
je ontglipte me
ik heb geprobeerd
echt, ik heb het geprobeerd
je ontglipte me
Dagvers: Iedere dag een vers naar aanleiding van het boekje “Elke dag een tekening” waarin ik dagelijks word uitgedaagd een tekenopdracht uit te voeren. Laat ik nou tekenen met woorden!
De opdracht van vandaag:
Teken iets waarvan je hoopt dat je het nooit hoeft te missen
Je kunt me volgen door je mailadres in te vullen in de linkerkolom van deze pagina en op de de ‘volg’ -link te klikken.
liever niet
er ligt leegte in mijn bed
en ik lig naast haar
als ik haar streel
dan zucht ze niet
als ik haar kus
dan krult ze niet
als ik wat liefs zeg
kreunt ze niet
sla ik mijn arm om haar heen
dan voel ik haar
dan voel ik haar
liever niet
Dagvers: Iedere dag een vers naar aanleiding van het boekje “Elke dag een tekening” waarin ik dagelijks word uitgedaagd een tekenopdracht uit te voeren. Laat ik nou tekenen met woorden!
De opdracht van vandaag:
Teken wat er nu in je bed ligt
Je kunt me volgen door je mailadres in te vullen in de linkerkolom van deze pagina en op de de ‘volg’ -link te klikken.
weg
terwijl wij samen het pad van
onze relatie bewandelden
heb ik aandachtig
om me heen gekeken
zo zag ik hoe wij
hemelhoog begonnen
op wolken liepen we
en dansten roze op het wit
terwijl de tijd passeerde
de wolken samenpakten
kwamen wij uiteindelijk
onze eerste bergen tegen
moeiteloos omzeilden we
lachend nog die ruige rotsen
maar uiteindelijk zetten
ook wij de voet op aarde
we liepen hand in hand op hoge toppen
de vergezichten waren prachtig
veelbelovend. Tot daar de diepte gaapte
en wij ons eerste dal ontmoetten
we vielen samen naar beneden
beschuldigden elkaar van deze val
wisten elkaar niet vast te houden
terwijl wij ons overal bezeerden
na de val stonden we op
lachten wat onhandig. Kusten elkaar
zagen hoe de bomen nog steeds
hoog de hemel in groeiden
we zochten tussen kreupelhout
en groene alpenweiden
de weg weer terug naar boven
trotseerden buien en zelfs stormen
het landschap om ons heen
was ruiger nu, kende opeens gevaren
maar we klommen terug omhoog
op zoek weer naar de wolken
die wij niet meer konden bereiken
omdat we wisten hoe de aarde voelde
hoe diep het dal kon zijn en pijnlijk
in eenzaamheid de val
we hebben dit landschap niet
weten te bedwingen samen
jij ging jouw berg, ik de mijne
waar ook dalen zijn om te trotseren
Dagvers: Iedere dag een vers naar aanleiding van het boekje “Elke dag een tekening” waarin ik dagelijks word uitgedaagd een tekenopdracht uit te voeren. Laat ik nou tekenen met woorden!
De opdracht van vandaag:
Teken een landschap vlakbij je in de buurt.
Je kunt me volgen door je mailadres in te vullen in de linkerkolom van deze pagina en op de de ‘volg’ -link te klikken.
De mooiste vergedichten 