ik ben heel goed in losgelaten worden zelf loslaten kan ik niet zo goed dat komt omdat ik weet hoeveel pijn dat iemand doet ik ben heel goed in genegeerd worden zelf iemand negeren doe ik al lang niet meer omdat ik zelf weet hoe of dat voelt genegeerd worden doet ontzettend zeer ik ben heel goed in opzijgeschoven worden zelf iemand opzijschuiven kan ik niet want ik weet wat het teweegbrengt die enorme kracht van dat verdriet ik ben heel goed in gepasseerd worden zelf iemand passeren vind ik niet fijn als je vaak willens en wetens gepasseerd bent ken je van binnenuit de pijn ik ben heel goed in mensenkennis ja, dat kan ik volmondig zeggen en waarom ik daar zo goed ben vind ik te pijnlijk soms om uit te leggen
Tagarchief: Loslaten
onvermijdelijk
na het vasthouden
wat onvoorstelbaar
zacht kon zijn
en liefdevol
kwam onvermijdelijk
het loslaten
het vallen
in de diepte
het eenzaam zijn
het ondraaglijke
verlangen
om eventjes
heel eventjes
weer samen
één geheel
te kunnen zijn
los
ik zette kinderen op aarde ik bracht ze groot en liet ze los gaf ze als wapens mee wat normen en wat waarden voor in het grotemensenbos waar kansen wonen en gevaren ik heb ze voorgeleefd hoe je de monsters temt door je niet blind op hen te staren hoe je oog houdt voor de bloemen en hoe je aan de onrust went door steeds de liefde te benoemen daar gaan ze nu ik kijk ze na ze zijn zo jong van jaren en ik besef hier dat ze al die lessen zelf aan den lijve gaan ervaren
gewicht
mijn hart hoe zwaar een pond misschien maar minder dan een kilo terwijl toen wij elkander kusten het zweefde hoog tussen ons in en nu nu ik je rug aanschouw terwijl je mij verlaat is dat hart van mij niet meer te tillen
held
hij liet de wereld van zijn schouders rollen de last werd hem nu toch te zwaar nou kon hij wel wat hebben maar ’t was altijd stilstaan zelden hollen het begon hem door zijn hoofd te tollen altijd stond hij voor de ander klaar zijn eigen sores maakte hij onwaar door ze weg te grappen of te grollen uiteindelijk is hij dus rechtop gaan staan je kunt niet altijd voor een ander bukken zonder aan jezelf voorbij te gaan hij keek ze even nog vertwijfeld aan en niet wetend of het hem zou lukken is hij toen zijn eigen weg gegaan
