toen de wereld met een schok tot stilstand kwam alles na-sidderde door de impact die dat gaf stof nederdaalde, dwarrelde toen ook de arrogantie neer? krabde de mensheid zich op het achterhoofd? daalde ze af van haar betonnen burcht vanwaaruit zij neerkeek op de natuur om te ontdekken dat zij zelf natuur is? en toen de wereld langzaamaan weer in beweging kwam wat is er toen ten goede in de mensheid gaan bewegen? haar natuur?
Tagarchief: Mensheid
virus
er heerst een ziekte in het land het rept en roert zich nu al weken wat is er met ons aan de hand welk virus is er neergestreken het nestelt zich in het verstand om onze ratio te breken waarna paniekgevoel ontbrandt om nog meer chaos op te kweken ik weet niet waar dit in verzandt en hoe dit ons zal op gaan breken wel weet ik nu langzamerhand de mensheid zit nog vol gebreken
opnieuw
(Dit vers laat zich het beste lezen op een groot scherm ;-).
ooit jaren later toen de aarde dor en verlaten was en alle mensen uitgestorven of weg naar verdere planeten ruïnes enkel nog karkassen waren van een heel erg drukbevolkt verleden er van natuur niets meer te bekennen was kiemde er op een stoffig pleintje één plantje op het wilde het zo graag nog een keer opnieuw proberen het kopje wat verlegen en voorzichtig naar de grond gekeerd kwam het omhoog, voelde zonlicht op haar o zo tere blanke steeltje richtte zich op om zich te laven aan die verkwikkende energieke warmte waardoor het zich kon openen en de bloem werd zoals het ooit was bedoeld
ramkoers
het ruimteschip waarmee ik reis
doolt stuurloos door de ruimte
twee kapiteins op één schip
is al geen doen
laat staan de meer dan honderddrieënnegentig
op de mijne
ze worden het maar niet eens
over hoe het schip gezond te houden
welke koers er dient gevaren
hoe zorg te dragen
voor de zevenenhalf miljard koppige bemanning
en haar have
ze worden het überhaupt niet eens
het ruimteschip waarmee ik reis
doolt stuurloos door de ruimte
Dagvers: Iedere dag een vers naar aanleiding van het boekje “Elke dag een tekening” waarin ik dagelijks word uitgedaagd een tekenopdracht uit te voeren. Laat ik nou tekenen met woorden!
De opdracht van vandaag:
Teken je vervoermiddel van vandaag
Je kunt me volgen door je mailadres in te vullen in de linkerkolom van deze pagina en op de de ‘volg’ -link te klikken.
zij met u
“Vrede op aarde!”
is veel te hoog gegrepen.
Dat doel ligt buiten mijn bereik
heb ik inmiddels wel begrepen.
“Vrede in mij”
ligt beter voor het grijpen.
Wanneer ik die weet te bereiken
mag ik al in mijn handjes knijpen.
Als ik die wereldvrede wil
die ik zo innig wens,
dan moet ik bij mijzelf beginnen
en niet bij enig ander mens.
Dagvers: Iedere dag een vers naar aanleiding van het boekje “Elke dag een tekening” waarin ik dagelijks word uitgedaagd een tekenopdracht uit te voeren. Laat ik nou tekenen met woorden!
De opdracht van vandaag:
Teken je hartewens
Je kunt me volgen door je mailadres in te vullen in de linkerkolom van deze pagina en op de de ‘volg’ -link te klikken.
