Tag Archives: Natuur

sieraad

Posted on by

©FuroreHugo
Schrijft iedere avond een vers. Dus vers.
Foto: ©Marcel Kolenbrander (www.marcelkolenbrander.nl)
_____________________________________
Zondagvers: Beelden spreken.

Iedere zondag stuurt topfotograaf Marcel Kolenbrander mij een foto toe.
Hij laat zijn beelden spreken en ik luister. Dat wat mij verteld wordt vang ik in een vers.
52 weken lang. Iedere andere weekdag staat in het teken van een ander thema. 
Ik vind het fijn als je reageert.

sieraad
 
 ach parelketting
 ragfijn geregen
 je geeft -zo klein-
 een wereld weer
 waar ik -zo groot-
 niet in kan komen

 hoe fragiel
 omvat je haar,
 de slanke hals
 van de natuur

 ieder stukje 
 aan jouw draad
 zo toegewijd gewoven
 laat zien dat 
 naast mijn mensenleven
 nog zoveel meer bestaat

weerbericht

Posted on by 
niet altijd zie je de reden van verdriet
zijn er gewoonweg tranen
een somberwolk die over trekt
een grillig weerpatroon, meer niet

laat die tranen dan maar stromen
het is een bui, het trekt voorbij
weet dat net zo onverwacht
de zon ook weer in jou kan komen

houd je innerlijk klimaat niet tegen
het is natuur, die doet wat nodig is
je ziel weet dondersgoed waar ze naar dorst
soms is dat zonneschijn soms regen

vrede

Posted on by 
ik heb een paar uur
aan een pier gezeten
’t was eb
op een eiland 
aan de wadden
en een drukte van belang
omdat de vogels
zoveel werk 
te verzetten hadden

ze roofden en ze moordden
weekdier, kreeft 
of kleine vis
alles wat een beetje leefde
ging onverwijld 
door hunne snavels
naar de zekere verdoemenis

ik voelde vrede in mij stromen
zo zitten aan de Waddenzee, 
de natuur die laat je inzien
’t valt in ons mensenleven
best wel mee

vragen vragen vragen

Posted on by 
zwaluwen vliegen door het blauw
och arme muggen
de ganzen gakken er op los
wat hebben ze te zeggen?
een tractor rijdt en puft
waarheen, waartoe?
en dan die ezel…
wat een kabaal
is hem iets aangedaan?
auto’s brommen onnatuurlijk
een helikopter
ratelt door het zwerk
met welk doel?
ik aanschouw en luister
een niemendal ben ik
en ergens
voel ik me groots in dit geheel
is dat terecht?