ik ben mijn eigen vader
hoe wonderlijk is dat
in hoe ik loop, 
in hoe ik zit
in hoe ik knars
met mijn gebit
in hoe ik kijk
in hoe ik kuch
in hoe ik praat 
in hoe ik zucht
in hoe ik vloek
in hoe ik scheet
in hoe ik lach
in hoe ik eet
dezelfde blik
hetzelfde haar
ik ben mijn vader
aanvaard het maar