de oude schrijver legt zich neer naast zijn lege pen blaast zijn laatste letters uit nu vloeit er niks meer op papier geen inkt geen inspiratie slechts een woordeloze vlakte vol diepe barsten in de verstofte grond van zijn letterlijk bestaan
Tagarchief: Pen
vangst
de dichter vangt gedachten met zijn pen zijn visgerei hij gooit een lijntje uit en wacht en wacht tot een beet dan haalt hij woorden binnen glibberend kronkelend soms tegenstribbelend tegenstribbelend geven ze zich over aan de kunst langzaam stervend op het droge tussen de lijnen op zijn papier op zijn papier ligt daar zijn vangst gestorven woorden die zijn gedachten zijn gevoelens tot leven brengen tot leven brengen
Koelkastvers#19
Koelkastvers
Naast mijn koelkast staat een bakje met een bonte verzameling magneetwoordjes waarmee je eindeloos kunt variëren. De tijd die ik sta te verdoen tot de eieren koken, of tot de oven warm is vul ik door te grabbelen in dat bakje. De woorden dwingen. Het worden steeds een soort Loesje-achtige teksten. En soms heb ik gasten in mijn keuken. Die maken dan een gastvers.
Koelkastvers #12
Koelkastvers
Naast mijn koelkast staat een bakje met een bonte verzameling magneetwoordjes waarmee je eindeloos kunt variëren. De tijd die ik sta te verdoen tot de eieren koken, of tot de oven warm is vul ik door te grabbelen in dat bakje. De woorden dwingen. Het worden steeds een soort Loesje-achtige teksten. En soms heb ik gasten in mijn keuken. Die maken dan een gastvers.
De mooiste vergedichten 