we droegen onze angsten mee in de zon, op het terras in het park waar ’t geurig toeven was langs koele branding van de zee we bonden met een knoop of twee de wolken vast aan onze jas en sleepten zo bij elke pas de zwaarte van het leven mee het lichaam schuin, het hoofd omlaag hielden we 't nog wel droog vandaag? de paraplu alvast omhoog keken niet op, keken niet rond de blik droefgeestig naar de grond zagen we dus niet die regenboog
(c) FuroreHugo
Iedere dag een vers.
Gevangen in verdichte taal: een gedachte, een beleving, een observatie die me deze dag aantikte.
Ik vind het erg leuk als je me volgt en zo af en toe een reactie geeft.
Vul je e-mailadres in of gebruik de ‘volg-knop’ en je ontvangt iedere dag een dagvers dagvers.
Ik sta overigens ook open voor verzoekversjes. Draag gerust een onderwerp aan ;-).
