de bemanning die mijn schip bestuurt het hart mijn kapitein mijn brein de eerste stuurman en mijn organen de matrozen ze waren er toen ik het kocht ik heb ze zelf niet gekozen het schip, gedoopt tegen mijn zin voer door talloos zware stormen de bemanning houdt standvastig koers niet God, want daar geloof ik niet meer in, maar deze crew die heeft gemaakt dat ik nog steeds richting bestemming ga soms dacht ik “Help ik ga ten onder!” en vaak ben ik op drift geraakt maar nooit ben ik gezonken dat is toch eigenlijk best bijzonder?
Tag Archives: Storm
binnen
het onweert buiten mijn ramen huilen trage tranen ik blijf binnen ik waan me veilig weet niet wanneer de bliksem toe zal slaan ik blijf binnen bomen zwaaien dreigend naar me we krijgen je nog wel ik blijf binnen later vond men mijn karkas zittend op mijn stoel voor het venster ik bleef binnen
zo dubbel
soms stormt het in mijn hoofd
dan cycloneren er de stofjeswolken
die mijn gevoelens reguleren
ongecontroleerd door mijn systeem
ik probeer ze net als regendruppels
wel eens op te vangen, mond open
armen wijd, handpalmen omhoog
de ogen dicht, want ik toch niet helder zien
rondjes draaiend in de wind
misschien vang ik zo wat zonnedruppels
die mijn dagen konden kleuren
toen het geluk nog alomvattend was
ik tol en tol en tol tot ik drijfnat van de bui
mijn ogen droog de warmte nood
als mijn blik dan is ontdaan van troebelheid
hoop ik ten diepste dat er niemand is
die heeft gezien hoe zwaar dit onweer was
en hoe ik worstelde met het bestaan
en tegelijkertijd is daar die vraag
waarom er niemand is geweest die in de storm
mij vaderlijk omarmde, een schuilplaats bood
en in deze worsteling mij zag
Dagvers: Iedere dag een vers naar aanleiding van het boekje “Elke dag een tekening” waarin ik dagelijks word uitgedaagd een tekenopdracht uit te voeren. Laat ik nou tekenen met woorden!
De opdracht van vandaag:
Teken zomaar iets wat er nu in je op komt
Je kunt me volgen door je mailadres in te vullen in de linkerkolom van deze pagina en op de de ‘volg’ -link te klikken.
stilte na
terug in haar kooi
verstilt het zwerk
de hemel wolkt
in schijnvrede na
niets aan de handop straat liggen
de afgerukte takken
sterven bladeren
hun doodstrijd
in waterlandershet monster
speelt mooi weer
zonnewarmte
liefdesbries
stiltetot zij haar kans weer ziet
zich samenpakt
aanzwelt
wervelt, hoost, dondert
in vernietigende meedogenloosheidmaar wanneer?
wanneer?
Dagvers: Iedere dag een vers naar aanleiding van het boekje “Elke dag een tekening” waarin ik dagelijks word uitgedaagd een tekenopdracht uit te voeren. Laat ik nou tekenen met woorden!
De opdracht van vandaag:
Teken hoe het weer vandaag was
Je kunt me volgen door je mailadres in te vullen in de linkerkolom van deze pagina en op de de ‘volg’ -link te klikken.