oke, zeg ik bemoedigend, ik kán het en wurm op pure wilskracht mijn tegenstribbelende handen uit de mouwen en ruim de kamer op tot alles spict en spant en ’s nachts ik weet niet hoe het kan dan kruipen tafeltroep en zitbankzooi sidetafelstofnest vensterbankvlek parketplakkerigheid eetstoelellende zonder blikken zonder blozen eigenwijs en stug weer naar hun ouwe stekkie terug
Tagarchief: Tegenzin
Fitbitch
de fitbitch aan mijn pols die loopt te zagen en te zeuren dat ik nog zoveel stappen moet om deze dag weer mooi te kleuren ik sleep me dus het huis weer uit en ga voor haar bewegen haar maakt het echt geen donder uit of de zon er is of regen ik trek mijn kraag verkild omhoog ze trilt, dus begin ik braaf te lopen de bitch daar aan mijn pols die lacht je moest me toch zonodig kopen? dat krijg je als je gadgets wilt dan moet je ook verdragen dat die dingen functioneren lul dus lopen kreng en stop met klagen
De mooiste vergedichten 