ik heb een paar uur
aan een pier gezeten
’t was eb
op een eiland
aan de wadden
en een drukte van belang
omdat de vogels
zoveel werk
te verzetten hadden
ze roofden en ze moordden
weekdier, kreeft
of kleine vis
alles wat een beetje leefde
ging onverwijld
door hunne snavels
naar de zekere verdoemenis
ik voelde vrede in mij stromen
zo zitten aan de Waddenzee,
de natuur die laat je inzien
’t valt in ons mensenleven
best wel mee
Tagarchief: Vrede
campinggeluiden
ik loop langs
de hond blaft naar me
de baas blaft naar de hond
dat hij stil moet zijn
de hond blaft naar me
de vrouw van de baas blaft naar de baas
dat hij niet zo moet blaffen
de hond blaft naar me
de buren in de tent ernaast blaffen
of het wat stiller kan
de hond blaft naar me
vrouw en baas blaffen naar de buren
dat ze er ook niks aan kunnen doen
de hond blaft naar me
de baas, de vrouw de buren blaffen naar elkaar
ik ben voorbij
de hond gromt na
de baas gromt na
de vrouw van de baas gromt na
de buren grommen na
ik heb geen kik gegeven
ego-zen-momentje
al die ego’s rondjes lopend in die schedels deden ze maar de luiken open kopje thee egobeentjes vooruit zonnetje op de egosnoet vrede voelen en dan inzien dat al dat egokabaal nergens voor nodig was
nog niet half
Jij denkt dat je je vrijheid viert Hoe kun je dat nou weten? Het hart van vrijheid ken je pas Als je het leed niet kunt vergeten Die onderdrukkers jou toen gaven En je niet wist of je zou eten Jij denkt dat je je vrijheid viert Je wil niet weten Blijf daarom dansen! Voluit zingen! Bemin elkaar! En feest vanuit je tenen! Je weet niet half wat je viert Dat mag je niet vergeten
(c) FuroreHugo
(Geschreven voor de 5 mei viering in Ursem. N-H)
Iedere dag een vers.
Gevangen in verdichte taal: een gedachte, een beleving, een observatie die me deze dag aantikte.
Ik vind het erg leuk als je me volgt en zo af en toe een reactie geeft.
Vul je e-mailadres in of gebruik de ‘volg-knop’ en je ontvangt iedere dag een dagvers dagvers.
Ik sta overigens ook open voor verzoekversjes. Draag gerust een onderwerp aan ;-).
Luistermoment
als de hemel haar witte laken spreidt over de koude groene aarde wordt alles even wonderbaarlijk stil in dat moment van pure vrede kun je horen welk kabaal de aarde maakt
