er woei vandaag een zweem geluk voorbij het streek heel zachtjes door mijn haren trok een briesje door mijn buik draaide wervelwindjes in mijn aderen het rook naar spelen in het gras naar dansen in de voorjaarsregen er zat een vleugje weemoed in de geur van vrij kunnen bewegen het voelde als… wat zal ik zeggen als een bedje met een warme kruik nee het voelde lepeltje en lepeltje en dan jouw handen op mijn bolle buik er woei vandaag een zweem geluk voorbij heel even maar, ik kon het net niet vangen maar ’t was genoeg om haar bestaan te kennen en naar een volgend zweempje te verlangen
Tagarchief: Wind
lekker
mijn eigen windjes
ruiken lekkerder
dan die van jou,
die stinken
mijn eigen daden
zijn veel beter
dan die waar jij
in uit wilt blinken
dat zeg jij
vanuit jou bezien
dat zeg ik
vanuit mij bekeken
ruik je eigen windjes maar
als je wappert onder je deken
elke oordeel wat je velt is subjectief
dat kun je nu niet meer weerspreken
Dagvers: Iedere dag een vers naar aanleiding van het boekje “Elke dag een tekening” waarin ik dagelijks word uitgedaagd een tekenopdracht uit te voeren. Laat ik nou tekenen met woorden!
De opdracht van vandaag:
Teken iets wat vandaag stinkt
Je kunt me volgen door je mailadres in te vullen in de linkerkolom van deze pagina en op de de ‘volg’ -link te klikken.
Koelkastvers#45
Koelkastvers
Naast mijn koelkast staat een bakje met een bonte verzameling magneetwoordjes waarmee je eindeloos kunt variëren. De tijd die ik sta te verdoen tot de eieren koken, of tot de oven warm is vul ik door te grabbelen in dat bakje. De woorden dwingen. Het worden steeds een soort Loesje-achtige teksten. En soms heb ik gasten in mijn keuken. Die maken dan een gastvers.