ik laat me drijven op het leven
omdat dat óók een optie is
ik doe mee met wat zich aandient
een steeds verrassende belevenis
ik ben een scheepje op de golven
dat zich laat sturen door de zee
en zie ik wat ideeën drijven
dan drijf ik lustig met ze mee
ik weet je kunt ook zelf sturen
de controle houden op de boot
maar dan moet ik koers bepalen
en ben al snel een schip in nood
Tagarchief: Zee
op koers
de bemanning die mijn schip bestuurt het hart mijn kapitein mijn brein de eerste stuurman en mijn organen de matrozen ze waren er toen ik het kocht ik heb ze zelf niet gekozen het schip, gedoopt tegen mijn zin voer door talloos zware stormen de bemanning houdt standvastig koers niet God, want daar geloof ik niet meer in, maar deze crew die heeft gemaakt dat ik nog steeds richting bestemming ga soms dacht ik “Help ik ga ten onder!” en vaak ben ik op drift geraakt maar nooit ben ik gezonken dat is toch eigenlijk best bijzonder?
cool
ssssssh! maande de zon verhit toen hij de zee in zakte ik hield even stil
opgang
ik woon dichtbij een zee van tranen
een baai vol golven van verdriet
waar ook ik bij tijd en wijle
(te vaak) de mijne in vergiet
soms loop ik er mijn avondrondje
en zie de zon die zee in zinken
dan voelt de einder heel nabij
en ook de wens om te verdrinken
in die golven in die tranen
dan wil ik tot de bodem gaan
om ’s morgens na een zwarte nacht
met de zon weer hemelhoog te staan
zeezicht
ik denk aan jou
en het wordt vloed
een zilte zee
bespoelt mijn wangen
dit hart van wrakhout wordt
met zand bedekt
de zon gaat onder
in verlangen
Dagvers: Iedere dag een vers naar aanleiding van het boekje “Elke dag een tekening” waarin ik dagelijks word uitgedaagd een tekenopdracht uit te voeren. Laat ik nou tekenen met woorden!
De opdracht van vandaag:
Teken het dichtsbijzijnde strand
Je kunt me volgen door je mailadres in te vullen in de linkerkolom van deze pagina en op de de ‘volg’ -link te klikken.
De mooiste vergedichten 